Για άλλη μια φορά, το πλαστικό αποδείχθηκε πανταχού παρόν στον ωκεανό. Καταδυόμενος στον πυθμένα της τάφρου των Μαριάνων, η οποία φέρεται να έφτασε τα 35.849 πόδια, ο επιχειρηματίας από το Ντάλας, Βίκτορ Βέσκοβο, ισχυρίστηκε ότι βρήκε μια πλαστική σακούλα. Δεν είναι καν η πρώτη φορά: είναι η τρίτη φορά που βρίσκεται πλαστικό στο βαθύτερο σημείο του ωκεανού.
Ο Vescovo καταδύθηκε με βαθυσκάφος στις 28 Απριλίου στο πλαίσιο της αποστολής του «Πέντε Βάθη», η οποία περιλαμβάνει ένα ταξίδι στα βαθύτερα σημεία των ωκεανών της γης. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ωρών που ο Vescovo παρακολούθησε στον πυθμένα της Τάφρου των Μαριάνων, παρατήρησε διάφορα είδη θαλάσσιας ζωής, ένα από τα οποία μπορεί να είναι ένα νέο είδος - μια πλαστική σακούλα και περιτυλίγματα καραμελών.
Λίγοι έχουν φτάσει σε τόσο ακραία βάθη. Ο Ελβετός μηχανικός Ζακ Πικάρ και ο υπολοχαγός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ Ντον Γουόλς ήταν οι πρώτοι το 1960. Ο εξερευνητής και σκηνοθέτης του National Geographic, Τζέιμς Κάμερον, βυθίστηκε στον πυθμένα του ωκεανού το 2012. Ο Κάμερον κατέγραψε μια κατάδυση σε βάθος 35.787 ποδιών, λίγο λιγότερο από τα 62 πόδια που ισχυρίστηκε ότι είχε φτάσει ο Βέσκοβο.
Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, το πλαστικό πέφτει εύκολα. Νωρίτερα φέτος, μια μελέτη έλαβε δείγματα αμφίποδων από έξι βαθιές τάφρους, συμπεριλαμβανομένων των Μαριάνων Νήσων, και διαπίστωσε ότι όλα είχαν καταπιεί μικροπλαστικά.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2018 κατέγραψε το βαθύτερο γνωστό πλαστικό — μια εύθραυστη τσάντα για ψώνια — που βρέθηκε σε βάθος 36.000 ποδιών στην Τάφρο των Μαριάνων. Οι επιστήμονες το ανακάλυψαν εξετάζοντας τη Βάση Δεδομένων για τα Απορρίμματα Βαθιάς Θάλασσας, η οποία αποτελείται από φωτογραφίες και βίντεο από 5.010 καταδύσεις τα τελευταία 30 χρόνια.
Από τα διαλεγμένα απόβλητα που καταγράφονται στη βάση δεδομένων, το πλαστικό είναι το πιο συνηθισμένο, με τις πλαστικές σακούλες ειδικότερα να αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή πλαστικών αποβλήτων. Άλλα υπολείμματα προέρχονταν από υλικά όπως καουτσούκ, μέταλλο, ξύλο και ύφασμα.
Έως και 89% των πλαστικών στη μελέτη ήταν μιας χρήσης, δηλαδή αυτά που χρησιμοποιούνται μία φορά και στη συνέχεια πετιούνται, όπως πλαστικά μπουκάλια νερού ή επιτραπέζια σκεύη μιας χρήσης.
Η Τάφρος των Μαριάνων δεν είναι ένα σκοτεινό, άψυχο λάκκο, αλλά έχει πολλούς κατοίκους. Το Okeanos Explorer της NOAA εξερεύνησε τα βάθη της περιοχής το 2016 και ανακάλυψε μια ποικιλία μορφών ζωής, συμπεριλαμβανομένων ειδών όπως κοράλλια, μέδουσες και χταπόδια. Η μελέτη του 2018 διαπίστωσε επίσης ότι το 17% των εικόνων πλαστικού που καταγράφηκαν στη βάση δεδομένων έδειξαν κάποιο είδος αλληλεπίδρασης με τη θαλάσσια ζωή, όπως ζώα που μπλέκονται σε συντρίμμια.
Το πλαστικό μιας χρήσης είναι πανταχού παρόν και μπορεί να χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια ή και περισσότερο για να αποσυντεθεί στην άγρια φύση. Σύμφωνα με μια μελέτη του Φεβρουαρίου 2017, τα επίπεδα ρύπανσης στην Τάφρο των Μαριάνων είναι υψηλότερα σε ορισμένες περιοχές από ό,τι σε ορισμένα από τα πιο μολυσμένα ποτάμια της Κίνας. Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι οι χημικοί ρύποι στις τάφρους μπορεί να προέρχονται εν μέρει από το πλαστικό στη στήλη του νερού.
Σωληνοσκώληκες (κόκκινοι), χέλι και καβούρι jockey βρίσκουν μέρος κοντά σε μια υδροθερμική πηγή. (Μάθετε για την παράξενη πανίδα των βαθύτερων υδροθερμικών πηγών του Ειρηνικού.)
Ενώ το πλαστικό μπορεί να εισέλθει απευθείας στον ωκεανό, όπως τα συντρίμμια που παρασύρονται από τις παραλίες ή απορρίπτονται από βάρκες, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2017 διαπίστωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος του εισέρχεται στον ωκεανό από 10 ποτάμια που ρέουν μέσα από ανθρώπινους οικισμούς.
Τα εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία αποτελούν επίσης μια σημαντική πηγή πλαστικής ρύπανσης, με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2018 να δείχνει ότι το υλικό αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της Μεγάλης Κοίλης Σκουπιδιών του Ειρηνικού, μεγέθους Τέξας, που επιπλέει μεταξύ Χαβάης και Καλιφόρνιας.
Ενώ υπάρχει σαφώς πολύ περισσότερο πλαστικό στον ωκεανό από ό,τι σε μια μόνο πλαστική σακούλα, το αντικείμενο έχει πλέον εξελιχθεί από μια αδιάφορη μεταφορά για τον άνεμο σε ένα παράδειγμα του πόσο πολύ επηρεάζουν οι άνθρωποι τον πλανήτη.
© 2015-2022 National Geographic Partners, LLC. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος.
Ώρα δημοσίευσης: 30 Αυγούστου 2022