Το πρόγραμμα περιήγησής σας δεν υποστηρίζει JavaScript ή είναι απενεργοποιημένο. Ανατρέξτε στην πολιτική του ιστότοπου για περισσότερες πληροφορίες.
Ένας Ουκρανός που έχει εκτοπιστεί αναπαύεται σε ένα χώρισμα που σχεδίασε ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Shigeru Ban χρησιμοποιώντας ένα πλαίσιο από χαρτόνι σε ένα καταφύγιο στο Cheśm της Πολωνίας, στις 13 Μαρτίου. (Συνεισφορά από τον Jerzy Latka)
Ένας διάσημος Ιάπωνας αρχιτέκτονας, του οποίου το καινοτόμο έργο σε χάρτινα προϊόντα βοήθησε τους επιζώντες του Μεγάλου σεισμού στην Ανατολική Ιαπωνία τον Μάρτιο του 2011, βοηθά τώρα Ουκρανούς πρόσφυγες στην Πολωνία.
Όταν οι Ουκρανοί άρχισαν να εκκενώνουν τα σπίτια τους, ο 64χρονος Μπαν έμαθε από τα μέσα ενημέρωσης ότι κοιμόντουσαν σε πτυσσόμενα κρεβάτια σε στενά καταφύγια χωρίς καμία ιδιωτικότητα, και ένιωσε την ανάγκη να βοηθήσει.
«Τους αποκαλούν εκτοπισμένους, αλλά είναι απλοί άνθρωποι σαν εμάς», είπε. «Είναι με τις οικογένειές τους, σαν επιζώντες φυσικής καταστροφής μετά από μια έκτακτη ανάγκη. Αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι οι Ουκρανοί εκτοπισμένοι δεν είναι με τους συζύγους τους ή τους πατέρες τους. Στους Ουκρανούς άνδρες ουσιαστικά απαγορεύεται να εγκαταλείψουν τη χώρα. Λυπάμαι.»
Αφού κατασκεύασε προσωρινές κατοικίες σε περιοχές που επλήγησαν από καταστροφές σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία μέχρι την Τουρκία και την Κίνα, ο Pan παρέμεινε στην πόλη Τσεμ της ανατολικής Πολωνίας από τις 11 έως τις 13 Μαρτίου για να αξιοποιήσει την εμπειρία του σε οικονομικά προσιτά, βιώσιμα και εύχρηστα υλικά. Φτιάξτε το δικό σας καταφύγιο από εύχρηστα υλικά.
Με πρότυπο την εγκατάσταση που έστησε σε ένα καταφύγιο για επιζώντες του σεισμού του 2011, εθελοντές έστησαν μια σειρά από χαρτόκουτους στο καταφύγιο όπου κατέφυγε η Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Αυτοί οι σωλήνες χρησιμοποιούνται για να κρέμονται κουρτίνες που χωρίζουν χώρους, όπως αυτοσχέδια καμπίνες ή διαχωριστικά νοσοκομειακών κρεβατιών.
Το σύστημα διαχωριστικών χρησιμοποιεί σωλήνες από χαρτόνι για κολόνες και δοκούς. Οι σωλήνες είναι σαν αυτούς που χρησιμοποιούνται συνήθως για το τύλιγμα υφάσματος ή χαρτιού, αλλά είναι πολύ μεγαλύτεροι - μήκους περίπου 2 μέτρων.
Η απλή συνεισφορά έφερε μια χαμένη πολύτιμη παρηγοριά στους εκτοπισμένους που ήταν στριμωγμένοι κάτω από μια μεγάλη στέγη: χρόνο για τον εαυτό σας.
«Οι φυσικές καταστροφές, είτε πρόκειται για σεισμούς είτε για πλημμύρες, θα υποχωρήσουν κάποια στιγμή μετά την εκκένωση (από την περιοχή). Ωστόσο, αυτή τη φορά, δεν γνωρίζουμε πότε θα τελειώσει ο πόλεμος», είπε ο Παν. «Έτσι, νομίζω ότι η νοοτροπία τους είναι πολύ διαφορετική από αυτή των επιζώντων φυσικών καταστροφών».
Του είπαν ότι σε κάποιο μέρος, μια Ουκρανή γυναίκα που επιδείκνυε θάρρος ξέσπασε σε κλάματα καθώς έμπαινε σε έναν από τους ξεχωριστούς χώρους.
«Νομίζω ότι μόλις βρεθεί σε ένα μέρος όπου η ιδιωτικότητά της προστατεύεται, η νευρικότητά της θα υποχωρήσει», είπε. «Δείχνει πόσο σκληρός είσαι απέναντί της».
Η πρωτοβουλία για τον χώρο καταφυγίου ξεκίνησε όταν ο Μπαν Κι-μουν είπε σε έναν Πολωνό φίλο του αρχιτέκτονα ότι είχε την ιδέα να τοποθετήσει σανίδες για τους Ουκρανούς που εκτοπίστηκαν. Ο φίλος του απάντησε ότι θα έπρεπε να το κάνουν το συντομότερο δυνατό.
Ο Πολωνός αρχιτέκτονας επικοινώνησε με έναν κατασκευαστή χαρτοσωλήνων στην Πολωνία, ο οποίος συμφώνησε να αναστείλει όλες τις άλλες εργασίες για την παραγωγή σωλήνων δωρεάν για τους εκτοπισμένους. Μέσω επαφών με Πολωνούς αρχιτέκτονες, αποφασίστηκε να εγκατασταθεί το σύστημα χωροταξίας του Μπαν σε ένα καταφύγιο στο Τσεμ, 25 χλμ. δυτικά των ουκρανικών συνόρων.
Οι εκτοπισμένοι έφτασαν στο Χελμ με τρένο και παρέμειναν εκεί προσωρινά πριν μεταφερθούν σε καταφύγια σε άλλες περιοχές.
Η ομάδα χώρισε το πρώην σούπερ μάρκετ σε 319 χώρους με ζώνες, ένας από τους οποίους μπορούσε να φιλοξενήσει από δύο έως έξι άτομα που είχαν εκκενωθεί.
Περίπου 20 φοιτητές από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ έστησαν αυτά τα χωρίσματα. Ο Πολωνός καθηγητής τους ήταν μάλιστα πρώην φοιτητής του Μπαν σε ένα πανεπιστήμιο στο Κιότο.
Συνήθως, όταν ο Παν εργάζεται σε απομακρυσμένες περιοχές, επισκέπτεται ο ίδιος το εργοτάξιο για να μάθει για την τοπική κατάσταση, να καθοδηγήσει τους εμπλεκόμενους και, εάν είναι απαραίτητο, να μιλήσει με τοπικούς πολιτικούς.
Αλλά αυτή τη φορά, η εργασία πήγε τόσο γρήγορα και εύκολα που τέτοια επιτόπια εργασία ήταν περιττή.
«Υπάρχει ένα εγχειρίδιο για το πώς να στήσετε σανίδες που μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοσδήποτε αρχιτέκτονας για να τις συναρμολογήσει», είπε ο Μπαν. «Σκέφτηκα να το στήσω με τους ντόπιους και να τους δώσω οδηγίες ταυτόχρονα. Αλλά δεν ήταν καν απαραίτητο.
«Νιώθουν πολύ άνετα με αυτά τα χωρίσματα», είπε ο Μπαν, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι η ιδιωτικότητα είναι κάτι που οι άνθρωποι εγγενώς επιθυμούν και χρειάζονται.
Το σύστημα χωροταξίας του καθιερώθηκε επίσης σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στο Βρότσλαβ, την πόλη όπου δίδασκε στο πανεπιστήμιο ο πρώην φοιτητής του Μπαν. Αυτός παρέχει 60 χωρίσματα.
Ειδικοί στη μαγειρική, σεφ και άλλοι που ασχολούνται με τον κόσμο του φαγητού παρουσιάζουν τις ξεχωριστές συνταγές τους, συνυφασμένες με τις διαδρομές της ζωής τους.
Ο Χαρούκι Μουρακάμι και άλλοι συγγραφείς διαβάζουν βιβλία φωναχτά μπροστά σε ένα επιλεγμένο κοινό στη βιβλιοθήκη New Murakami.
Η εφημερίδα Asahi Shimbun στοχεύει στην «επίτευξη της ισότητας των φύλων και στην ενδυνάμωση όλων των γυναικών και των κοριτσιών» μέσω του μανιφέστου της για την ισότητα των φύλων.
Ας εξερευνήσουμε την ιαπωνική πρωτεύουσα από την οπτική γωνία των χρηστών αναπηρικών αμαξιδίων και των ατόμων με αναπηρίες με τον Barry Joshua Grisdale.
Πνευματικά δικαιώματα © Asahi Shimbun Corporation. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση χωρίς γραπτή άδεια.
Ώρα δημοσίευσης: 10 Μαΐου 2022